یک نکته برای سلامتی جسم

 

به چشمانت بیاموز که هر کس ارزش دیدن ندارد

به دستانت بیاموز که هر گل ارزش چیدن ندارد

به قلب خود بیاموز که هر کس کنج آن جایی ندارد.

 





با تو

 

به سرزمین عاطفه                            میخواهم یه روز سفر کنم

تا دشت مهربونی ها                           فاصله ها رو سر کنم

دلم میخواد تو دشت نور                        خودم رو در به در کنم

بیام یه روز تا پیش تو                          اگه بخواد خطر کنم

اگه یه روز بشه منم                              به شهر تو سفر کنم

دلم میخواد که چشماتو                        تو آسمون قمر کنم

میام تا وسعت نگات                              میام تا با تو سر کنم.

 

 عشق مانند ساعت شنی است عقل را خالی میکند دل را پر میکند




گاهی نگاهی

                                                                                       

   من اینجا بس دلم تنگ است

       و هر سازی که میبینم بد آهنگ است

          بیا ره توشه برداریم

            قدم در راه بی برگشته بگذاریم

               ببینیم آسمان در هر کجا

                  آیا همین رنگ است.

چه ساده بودم وقتی چشمانم تو را انتخاب کرد

چه ساده بودم وقتی دلم گفت:او

چه ساده بودم وقتی نگاه تو مرا جذب کرد

چه ساده وقتی فکر میکردم فقط مرا داری

چه ساده بودم وقتی گفتی میروم

ولی من باور نکردم

چه ساده بودم وقتی همه حرفهایت را شوخی کودکانه ای بیش حساب نکردم

چه ساده بودم وقتی که همه اشتباهاتت را به پای خودم نوشتم

هنوز هم ساده ام که فکر میکنم بر میگردی




گریه کن

گریه کن جداییا ما رو رها نمیکنن                         آدما انگار برای ما دعا نمیکنن

گریه کن حالا حالا از هم باید جدا باشیم                بشینیم منتظر معجزه خدا باشیم

گریه کن منم دارم مثل تو گریه میکنم                  به خدای آسمونامون گلایه میکنم

گریه کن واسه شبایی که بدون هم بودیم            تنهایی برای سنگینی غصه کم بودیم

گریه کن سبک میشی روزای خوب یادت میاد      گرچه که تو تقویمامون نیستن اون روزها زیاد

گریه کن برای قولی که بهش عمل نشد           واسه مشکلاتی که بودش و هست و حل نشد

گریه کن واسه همه واسه خودت برای من         توی بارونی ترین ثانیه حرفاتو بزن

گریه کن تا ایینه شه باز اون چشای روشنت       واسه موندن لازمه فدای گریه کردنت

 

شـعـر

گریه کن

گریه کن جداییا ما رو رها نمیکنن       *   آدما انگار برای ما دعا نمیکنن

گریه کن حالا حالا از هم باید جدا باشیم   *     بشینیم منتظر معجزه خدا باشیم

گریه کن منم دارم مثل تو گریه میکنم      *    به خدای آسمونامون گلایه میکنم

گریه کن واسه شبایی که بدون هم بودیم    *    تنهایی برای سنگینی غصه کم بودیم

گریه کن سبک میشی روزای خوب یادت میاد  *  گرچه که تو تقویمامون نیستن اون روزها زیاد

گریه کن برای قولی که بهش عمل نشد    *  واسه مشکلاتی که بودش و هست و حل نشد

گریه کن واسه همه واسه خودت برای من     *    توی بارونی ترین ثانیه حرفاتو بزن

گریه کن تا ایینه شه باز اون چشای روشنت   *    واسه موندن لازمه فدای گریه کردنت





 

دیدار

این روزها چقدر هوای تو میکنم    *      حتی غروب گریه برای تو میکنم

گاهی کنار پنجره ام می نشینمو          *        چشمی میان کوچه رهای تو میکنم

خیره به کوچه میشوم اما تو نیستی    *      یاد تو مهرو وفای تو میکنم

خود نامه ای برای خودم مینویسم و         *     آنرا همیشه پست به جای تو میکنم

وقتی که نامه می رسد از سوی من به من   *    میخوانم و دوباره هوای تو میکنم.



با تو

 

به سرزمین عاطفه                            میخواهم یه روز سفر کنم

تا دشت مهربونی ها                           فاصله ها رو سر کنم

دلم میخواد تو دشت نور                        خودم رو در به در کنم

بیام یه روز تا پیش تو                          اگه بخواد خطر کنم

اگه یه روز بشه منم                              به شهر تو سفر کنم

دلم میخواد که چشماتو                        تو آسمون قمر کنم

میام تا وسعت نگات                              میام تا با تو سر کنم.



قلب من در شهر چشمان شما جا مانده است

                                                  قدر یک شب هم شده از او پرستاری کنید.